Filmy biseksualizm, relacja matka-córka

Rodzice Noushy marzą, aby ich ukochana córka wzięła tradycyjny perski ślub. Wiadomość o tym, że wybrankiem dziewczyny jest biseksualny artysta, aktywista i didżej w jednym, w dodatku mieszkający w starym magazynie, przyprawia ich o niemały ból głowy.

Ariel (Lucía Bedoya) jest młodą, nieśmiałą krawcową z małego miasteczka w Kolumbii. Kiedy jej próby utraty dziewictwa kończą się niespodziewanym bólem i innymi trudnościami, dziewczyna zaczyna zastanawiać się, dlaczego jej ciało nie wygląda tak kobieco, jak jej zdaniem powinno. Wkrótce odkrywa szokującą prawdę. Urodziła się jako hermafrodyta i jako niemowlę przeszła wiele operacji, ponieważ rodzice chcieli wychować ją jako dziewczynkę. Informacja skłaniają do głębokiej refleksji. Bohaterka zaczyna też odkrywać, że jej prawdziwe “ja” znajduje się poza normatywną, binarną płciowością. Reżyserka Patricia Ortega (dokument El regreso) zabiera widzów w podróż po świecie wielopłciowości. Produkcja została wyróżniona na Madrid International LGBT Film Festival.

Historia prawdziwa. 10 lipca 1973 roku Olga Hepnarova (Michalina Olszańska) wjechała w Pradze na przystanek tramwajowy zabijając osiem osób, dwanaście zostało rannych. Skazana na karę śmierci. Była ostatnią kobietą z byłej Czechosłowacji, na której wykonano taki wyrok.

Nowy Jork, późne lata 70. Jedna dziewczyna żyje na całego. Seks, pieniądze, szyk, sława... to wszystko jest w jej zasięgu. Pewnie porusza się po parkiecie, dumnie kroczy po wybiegu, patrzy na Ciebie z okładek magazynów. Jest boginią. Jest gwiazdą. Nazywa się Gia. Zbyt piękna by umrzeć. Zbyt dzika by żyć. Film oparty na tragicznym życiu pierwszej amerykańskiej supermodelki.

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

O Paulinie i Juliet, mimo tego, że bardzo różnią się charakterami, można powiedzieć, że dobrały się w korcu maku. Paulina jest trochę skrytą, ale inteligentną dziewczyną. Natomiast Juliet posiada wiele cech, których koleżanka jej zazdrości: cięty język, lotny umysł i całkowity brak oporów przy wypowiadaniu na głos swoich opinii. Być może właśnie owo przeciwieństwo charakterów sprawiło, że zostały przyjaciółkami. Teraz umocnić ich uczucia może odkryta nieoczekiwanie pasja pisania. Paulina i Juliet postanawiają pisać powieści. Stwarzają własną, bajkową rzeczywistość, którą nazywają Czwartym Światem. Przyjaciółki zagłębiają się coraz bardziej w ten wyimaginowany świat, tracąc powoli kontakt z rzeczywistością. Ta jednak nie pozwoli o sobie zapomnieć. Ich przyjaźń zostanie wystawiona na ciężką próbę, gdy okaże się, że gruźlica, z którą od jakiegoś czasu usiłowała walczyć Juliet, rozwinęła się tak bardzo, że dziewczyna musi leczyć się w sanatorium.

Film to rozgrywająca się w Amal - prowincjonalnym miasteczku, jakich pełno w każdym zakątku świata - opowieść o nastoletniej Agnes, która zakochuje się w swojej koleżance z klasy, Elin. Reżyser ukazuje narodziny miłości zakazanej i czystej jednocześnie - potężnego, irracjonalnego uczucia, którego nie sposób stłumić, ani podporządkować sobie...

Główna bohaterka odkrywa, że mąż ją zdradza. Jest to dla niej ogromnym szokiem, gdyż wierzyła w jego miłość do własnej osoby. Zaczyna mieć coraz dziwniejsze wizje. Nawiedzają ją postacie, które odzwierciedlają jej wewnętrzny niepokój i rozgoryczenie sytuacją, w której przyszło się jej znaleźć.